Mataas na Gusali

Ang routine ko pagdating ng opisina ay itaas ang blinds para natural light ang magsilbing liwanag sa aking kwarto. Patay ang ilaw ko hanggang mga alas kwatro ng hapon. Form of relaxation ko rin ang pagtayo at pagtanaw sa labas. Kahit madalas ay traffic pa ang nakikita ko lalo na noong nasa Ortigas pa ako. Mahilig akong mag-obserba.

Hindi ko lang makita sa files ko pero maganda ang nakunan kong litrato ng palubog na araw isang hapon sa aking opisina. Gusto ko rin ang tanawin sa taas ng building kapag umuulan, kahit pa kumikidlat - 'yung humahampas ang malalakas na patak ng ulan sa glass panel ng aking kwarto. For whatever reason, refreshing iyan para sa akin.

Simbolo nga ba ng kapangyarihan at tagumpay ang mataas na building? Nasa loob ka ng opisina mo at minumuni ang bagay-bagay. Success! You are on top of the world! Pero pagbaba mo ng gusali, sisiksik ka rin naman sa traffic. Maiinis. Magmamadali. Nagdaan muli ang isang araw. Bukas babalik ka ulit sa tore. At feeling on top of the world again. Tandaan lamang, the higher you go up, the more responsibilities you have. Higit pa sa 50% ng iyong waking hours ay dyaan ka na titira sa loob ng gusali. Kaya't napakaimportante ang masaya ka sa ginagawa mo at marunong magbalanse, at least try not to fall off.

***Para sa iba pang litrato ng mga gusali, bisitahin ang Litratong Pinoy.