Thursday, March 26, 2009

Almost Ten Years Ago.....


Shoes! I have a lot of shoes. I guess most women do. I wear shoes depending on the role we I am playing at a given moment. If I'm at work, mostly high heels. If I am going to the grocery - slip on or flats. If we're going to the beach, I just wear flip-flops. Etcetera.

(Sapatos! Marami akong sapatos. Sa tingin ko halos lahat ng kababaihan ay maraming sapatos. Ang suot naming sapatos ay depende kung ano ang role na ginagampanan namin sa naturingang pagkakataon. Kung ako ay nasa opisina, madalas high heels. Kung ako ay maggo-grocery - slip on or flats. Kung ako ay nasa beach, tsinelas naman. At marami pang iba.)

I wanted to take a picture of the latest shoes I bought but my camera is not functioning. The lens is stuck because it fell on the floor. I really hope it will get fixed the soonest. I always need a camera. I am having separation anxiety.

(Gusto ko sanang ibahagi ang pinakahuling sapatos na binili ko ngunit nasira ang lens ng aking camera. Nahulog kasi sa sahig. Sana lang magawa ito agad. Ako ay nakakaramdam na ng separation anxiety sa aking camera na madalas kong daladala kahit sa opisina.)

For today's Litratong Pinoy, I'm reposting the yellow Sesame Street shoes my daughter wore during her first birthday. I am quite sentimental when it comes to my daughter. Most of her things when she was still a baby are still kept in one of the closets. I gave away some but most are still with us especially the "firsts".

(Para sa Litratong Pinoy, muli kong ibabahagi ang sapatos ng aking anak noon s'ya ay nagcelebrate ng kanyang unang taon. Medyo sentimental ako pagdating sa aking anak. Halos lahat ng kanyang kagamitan noong s'ya ay sanggol pa lamang ay nakatabi pa. May mga ipinamigay na ako ngunjit karamihan ay itinabi ko lalo na 'yung mga ginamit n'ya sa mga unang pagkakataon.)


It's been almost ten years..... (Halos sampung taon na ang nakararaan.....)


***See more pictures of shoes at Litratong Pinoy .

24 comments:

  1. Maganda pa rin ang sapaots ng anak mo ah. ten years na. Tibay. Mahilig ako bumili ng mga bagay especially clothes on sale pero pag dating sa sapatos hindi na kasi kapag nasa sale medyo malapit or expired na. Sa sapatos kasi kapag expire lalo na kapag leather, ambilis madepreciate. Pero maganda pa rin ang sapatos ng anak mo.

    Happy LP!

    ReplyDelete
  2. ten years? pero in good condition pa rin ah!

    naku ganun yata talaga ang mga chikiting no..


    Make or Break

    ReplyDelete
  3. Paa ba nya yung nasa larawan? Mukhang matibay ang baby shoes nya, baka maipamana pa if ever sa next generation :)

    Hello Lynn, Happy LP!

    ReplyDelete
  4. Maganda pa din yung sapatos kahit matanda na. Hehe. Mukhang matibay at siguradong matutuwa ang mga bata sa kulay. Baka pwede pang umabot yan sa anak ng anak mo. :)

    Sorry about your camera... sana maayos pa

    ReplyDelete
  5. ako di ko kaya ang high heels. matibay ang sapatos ng anak mo hindi nagfade ang kulay.

    ReplyDelete
  6. Ang galing naman, napreserve mo pa. King sabagay ang mga gamit ng anak ko ay napamana ko na sa mga pamangkin ... Galing mo, mommy! Btw, sana maayos na ang camera mo. I know how you feel, ganyan din ang nangyari sa akin noon, ang hirap ng separation anxiety.

    ReplyDelete
  7. hahaha! cute naman ng huling larawan:) galing, naalagaan mabuti ang sapatos:)
    narito pa ang isa kong lahok

    ReplyDelete
  8. True, me kakaibang feeling ang balikan at tingnan ang mga pinagliitang gamit ng anak natin hehe. Happy LP!

    ReplyDelete
  9. ako mahilig ako sa flipflops...kahit papasok ng office (buti nde mahigpit sa ofc namin)
    Cute yellow shoes, I bet super cute din may ari nyan :)

    Happy LP

    ReplyDelete
  10. REDLAN, PEHPOT, Oo nga eh. Hindi rin naman kasi masyadong napagsuot. Pero ang kulay ang galing, naretain ang pagka-yellow.

    THESS, Yup, paa yan ng anak ko.

    BUGE, SALEN, OO nga at sana nga magawa agad. Hindi ako mapakali ng walang camera.

    CARNATION, Magaling ang quality. :)

    CES, Ang anak ko nga pala ang naka-isip n'yan. :)

    MIRAGE, Kaya wala akong balak ipamigay yung karamihan. :)

    JEANNY, :) Good for you. Mas free kumilos. :)

    ReplyDelete
  11. ang cute cute naman niyan...kahit 10 years na yung shoes.. talagang tinatago at naalagaan mong hindi masira. good for you. =)

    ReplyDelete
  12. Hahahahaha! The second photograph makes me smile. Thanks for commenting in my ilio.ph site.

    ReplyDelete
  13. cute! :D paboritong kulay ko pa! :D hehehe.. grabe, 10 years ago.. mukhang di ata nagamit ate. hehe:)

    ReplyDelete
  14. That's so cute! I also kept my son's first pair of shoes for sentimental reasons.

    ReplyDelete
  15. wow...mga 9 years old na ang sapatos na yan...or 10, di ko maalala yung age nya

    http://hipncoolmomma.com/2009/03/26/sapatos-43rd-litratong-pinoy/

    ReplyDelete
  16. awww...cute naman ng yellow shoes na yan,you can save it and give it to her future kid. :)

    ReplyDelete
  17. sana pag nagka-apo na kau...magagamit din niya yang sesame street shoes :)

    ang aking sapatos ay andito naman:

    krismas gip :D

    HAPPY LP po! :)

    ReplyDelete
  18. ako naman, nakatago pa rin yung damit na isinuot ng aking anak sa kanyang 1st birthday. yung sapatos nawala na kasi nasira eh :( nakaka-senti balikan ang mga ala-ala ano?

    dito uso ang pagpapa-brass ng first shoes, uso din ba diyan?

    ReplyDelete
  19. cute! big bird shoes! sunny yellow! :)

    ReplyDelete
  20. Huh napaka senti nga naman ten yrs tas ayan mukang bago pa talaga :)
    cute shoes.

    ReplyDelete
  21. What a cute pair of shoes. Nowadays, kids are so fortunate.

    ReplyDelete
  22. talaga? 10 yrs na yun? eh parang bagong bago pa ha?
    pero ang cute cute naman ng shoes na iyun buti naman at naitago mo pa?
    salamat pala sa pag bisita sa blog ko :-) have a good day

    ReplyDelete
  23. ay ako din sentimental sa mga gamit ng anak ko! nahihirapan akong ipamigay ang mga damit kahit hindi na kasya sa kaniya. parang lahat kasi may kahulugan para sa akin. :)

    ReplyDelete
  24. I love blog, because any person can blog in their own feelings and to share things with. But i suppose the blog could only be improved if you posted more often.

    ReplyDelete